تخمين فشار مناسب جبهه كار براي كنترل نشست در محدوده ايستگاه  Q7 خط 7 متروي تهران

همواره نشست سطحي به عنوان چالشي در حفر تونلهای شهری مورد نظر بوده است. امروزه با استفاده از دستگاه های TBM-EPB كه با اعمال فشار به جبهه كار از اتلاف حجم جبهه كار تا حد زيادی جلوگيری مي نمايد، نشست های سطحي به حداقل رسانده مي شود. نکته اصلي در اين مورد تعيين فشار مناسب اتاقك حفاری برای رسيدن به حالت بهينه مي باشد.در اين تحقيق، 60 متر از مسير شمالي-جنوبي خط 7 متروی تهران در به همراه تونل دوقلوی توحيد كه به واسطه نزديکي تونلها و وجود Q محدوده ايستگاه 7 مدلسازیشدهاست.مزیانFLAC3Dسازههايسرباردرسطحزمينداراياهميتاست،بوسيلهتحليلسهبعديبروشتفاضلمحدودبااستفادهازنرمافزارتحليلعددی
فشار مناسب ابتدا توسط روشهای تحلیلی-تجر يبو سپس بوسيله تحليل عددی برآورد شده است. در نهايت با بررسي نتايج حاصل از روش عددی مشاهده مي شود كه فشاری حدود 3 بار در اتاقك حفاری برای كنترل نشست مناسب مي باشد.

کلمات کليدي:

فشار جبهه کار، نشست، روش عددي ،TBM-EPB،FLAC3D

نویسندگان :

عيد جمالي زواره (دانشجوي دکتراي مکانيک سنگ دانشگاه صنعتي اصفهان)

عليرضا ياراحمدي (هيئت علمي دانشکده مهنسي معدن و متالورژي دانشگاه ز يد)

جواد غلام ن ژاد(هيئت علمي دانشکده مهنسي معدن و متالورژي دانشگاه ز يد)

عليرضا جاننثاري (شرکت مهندسي سپاسد)

اولین کنفرانس ملی مهندسی ژئوتکنیک ایران (1392)