بررسی پاسخ لرزهای و مقاطع بیشینه شتاب زمین در مسیر متروی قم

لایه های آبرفتي نرم با تغيير خصوصيات امواج لرزهای نقش مهمي در مشخصات حركت زلزله ایفا مي كنند. این درحالي است كه در برخي از روش روش های ارزیابي خطرات لرزهای نظير روانگرایي از روش های ساده شده برای تخمين جنبش در عمق لایه ها استفاده مي شود. در این مطالعه با استفاده از روش تحليل عددی و برای دوره بازگشت 475 سال مقطع بيشينه شتاب در طول مسير 15 كيلومتری متروی قم محاسبه شده است. بدین منظور از اطلاعات 30 لاگ گمانه تا عمق 50 متر و آزمایشات ژئوتکنيکي و ژئوفيزیکي اندازه گيری سرعت موج برشي به روش درون چاهي استفاده گردید. جهت تحليل ها پاسخ لرزهای از روش یک بعدی معادل خطي و نرمافزار Deepsoil استفاده گردید و كليه گمانه با استفاده از 12 شتابنگاشت مربوط به زلزله های اخير ایران در دو وضعيت سنگ بستر الاستيک و صلب تحليل شدند. نتایج حاكي از آن است كه مناطق دارای تركيبات گراولي و ماسه ای دارای بيشترین بزرگنمایي و مناطق با تركيبات سيلتي و رسي دارای كمترین بزرگنمایي هستند. همچنين مقاطع بيشينه   شتاب ارائه شده وابستگي شدید جنبش زمين به وضعيت ساختگاه را نشان داده و ضرورت استفاده از روش های مناسب و مدلسازی دقيق لایه های خاک برای تعيين پارامترهای جنبش شدید زمين در عمق آبرفت را مورد تاكيد قرار ميدهد.

کلمات کلیدي:

اثرات ساختگاهی، بزرگنمایی، تحلیل یک بعدي، خطی معادل، بیشینه شتاب.

نویسندگان :

عبدالله سهرابی بیدار (استادیار دانشكده زمین شناسی، دانشگاه تهران)

ایرج سلیمانی (فارغ التحصیل کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی دانشگاه تهران)

اکبر چشمی (استادیار دانشكده زمین شناسی، دانشگاه تهران)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)