استفاده از منطق فازي در كاهش اندازه گيري هاي اكتشافي، مطالعه موردي: كانسار مارن جاورتن، شمال باختري سبزوار

در اين مقاله به كاربرد منطق فازي در اكتشاف مواد اوليه سيمان پرداخته شده است. يكي از مهمترين مراحل اكتشاف، تععين عيار و برآورد ذخيره يك كانسار است. آنچه كه سهم بسزايي در دقت تخمين دارد، تعداد نمونه گيري و آناليز نمونه هاست. بديهي است تعداد بيشتر نمونه برداري و آناليز، تخمين دقيق تري به دست مي دهد و اين، هزينه بيشتري را تحميل مي نمايد. در اين مطالعه، از منطق فازي جهت برآورد ميزان تركيبات شيميايي مختلف در نقاط دلخواه يك كانسار مارن، در جهت كاهش هزينه هاي آناليز شيميايي نمونه ها استفاده شده است. با استفاده از اطلاعات تعدادي از آناليز نمونه ها به عنوان داده هاي ورودي و باقي مانده آنها، به عنوان داده هاي خروجي، مدل فازي ساختار شيميايي كانسار مورد نظر ايجاد شد و سپس ميزان تركيبات شيميايي مجهول، از داده هاي سري ديگري از نمونه ها برآورد شد. با مقايسه نتايج بدست آمده از اين بررسي با مقادير واقعي، ضرايب همبستگي بين داده هاي بدست آمده واقعي و مقادير برآورد شده با استفاده از منطق فازي، محاسبه گرديد و مشخص شد كه ضريب همبستگي در بيشتر موراد در حد چشم گيري زياد است كه نشان مي دهد روش اعمال شده روشي مناسب براي تعيين عيار برخي از تركيبات در توليد سيمان است و اين، مي تواند سبب كاهش هزينه ها شود.

كلمات كليدي:

منطق فازي، خوشه بندي فازي، تخمين عيار، اكتشاف مواد معدني، مواد اوليه سيمان، جوين، سبزوار، ايران