مقایسه نتایج مدلسازی پایداری دیواره گودبرداری های عمیق توسط روش های تحلیل تعادل حدی، المان محدود و تفاضل محدود

امروزه در بسياري از پروژه هاي ساختماني لازم است كه زمين به صورتي خاكبرداري شود كه جداره هاي آن قائم یا نزدیک به قائم باشد. فشار جانبي وارد بر جداره ها ناشي از رانش خاك بر اثر وزن احتمالي روي خاك كنار خود و نيز سربارهاي گود ميباشد. اگرچه اكثر ترانشه ها جنبه موقت دارند، اما به منظور جلوگيري از ریزش ترانشه باید به كمک سيستم هاي مهاربند مناسب از دیواره گودها حمایت شود. طراحي و اجراي سازه هاي نگهبان در مهندسي عمران داراي گستره وسيعي است و نياز به بررسي ها و مطالعات ژئوتکنيکي، سازهاي، مصالح تکنولوژیکي، اجرایي و اقتصادي دارد. در نتيجه ميتوان بيان كرد كه انتخاب روش مناسب به جمع شرایط تاثيرگذار بستگي دارد. در این تحقيق با مدلسازي سيستم هاي نگهدارنده آنکراژ و نيلينگ در نرمافزارهاي PlAXIS ، FlAC و GEOSTUDIO به مقایسه روشهاي تحليل بر مبناي تعادل حدي، المان محدود و تفاضل محدود در طراحي سازه هاي نگهبان گودبرداري هاي عميق بر اساس مدلهاي رفتاري موجود در نرمافزارهاي مورد بررسي پرداخته شده است.

کلمات کلیدی:

گودبرداری، سیستم نگهدارنده، تعادل حدی، المان محدود، تفاضل محدود.

نویسندگان :

مسعود عامل سخی (استادیار گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه)

هادی علی اشرفی (دانشجوی دکترای عمران، گرایش خاک و پی، دانشگاه ارومیه)

توحید شیری (کارشناس ارشد عمران، گرایش خاک و پی، دانشگاه ارومیه)

سعید حسین زاده (کارشناس ارشد عمران، گرایش خاک و پی، دانشگاه ارومیه)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)